Vorig jaar organiseerde Rotterdam voor Gaza een Nakba-evenement in de SKVR-kantine in samenwerking met een groep Syrische Palestijnen. Dit jaar is een deel van hen er ook weer bij. De groep die zaterdag een aantal keren dans, zang en voordracht zal verzorgen heet nu Spotlight.
Met Spotlight willen vluchtelingen en hun vrienden het artistieke nieuwkomers gemakkelijker maken te integreren in Europese samenlevingen. Spotlight organiseert (multi-)culturele evenementen, zoals workshops en tentoonstellingen. Bij de groep is een aantal fantastische artiesten aangesloten, zoals Mohammad Almaslawe, Eyad Shawi, Mahmoud Alasady, Hanadi Alsharqawi, Huda Diban en Mostafa Bitaree.
Naast muziek, dans, een debat, een informatiemarkt en de jongerenmars zijn er ook sprekers op verschillende locaties. Hieronder een greep uit het programma.
Mariana Hirschfeld
Mariana Hirschfeld uit Hoogvliet is een Rotterdamse rising star. Nog maar net begonnen met spoken word en nu al een gewaardeerd artiest. Ze laat zich inspireren door Def Jam Poetry en schreef eind 2014 haar eerste stuk. Sindsdien heeft ze op ieder spoken word evenement in Rotterdam gestaan, onder andere de Late Night Jam.
Arie de Bruin
Samen met Len Munnik schreef Arie de Bruin het boekje ‘Je bent er geweest’ waarin 24 gedichten en illustraties staan over kinderen in in Israël en Palestina. Na een bezoek aan Palestina en Israël vragen Arie de Bruin en Len Munnik met dit boekje aandacht voor de schendingen van de rechten van de mens en in het bijzonder de schendingen van de rechten van het kind.
Jaap Doek
Jaap Doek is emeritus hoogleraar familie- en jeugdrecht aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Daarnaast is hij voorzitter en secretaris van het bestuur van The Rights Forum. Hij was lid en voorzitter van de VN-commissie voor de Rechten van het Kind. Jaap Doek adviseert diverse internationale organisaties en landen ten aanzien van kinderrechten. Hij droeg bij aan de oprichting van de internationale kinderrechtenorganisatie Defence for Children.
Mieke Krediet
Mieke Krediet nam zeven jaar geleden deel aan een reis naar Israël en Palestina, georganiseerd door de PA-IS groep. Zij werd door deze reis zo gegrepen dat ze besloot het leven op de Westbank in beeld te gaan brengen. Haar werk was vorig jaar te zien te zien in de BMVier, Citykerk Het Steiger en in de Bergsingelkerk.
Zaterdag zal de vluchtelingengroep Lajee meerdere keren te zien en te horen zijn op de Nakba-herdenking in Rotterdam. Ze dansen dabke en zingen o.a. het lied Mawtini.
Is het waar dat Palestina bar en kaal was totdat Israëliërs de woestijn deden bloeien?
Is het waar dat Palestina leeg was en alleen bewoond werd door nomaden?
Is het waar dat de Palestijnen hun huizen vrijwillig verlieten tijdens de oorlog in 1948, omdat hun leiders dat vroegen?
Is het waar dat Israël de enige democratie is in het Midden-Oosten?
Is het waar dat de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen niets meer is dan een droom die nooit uitkomt?
De tentoonstelling Zionistische mythen ontrafeld die te zien is op de Nakba-herdenking in Rotterdam op 12 mei gaat over deze en andere misvattingen die rondom Palestina en Israël gangbaar zijn.
Oscar Bergamin komt zaterdag op de Nakba-herdenking een voordracht over van Palestina geven. Hij neemt ons mee in de geschiedenis van Alexander de Grote tot heden.
“De dramatische situatie in Gaza is internationaal erkend, maar internationale initiatieven of maatregelen die een einde moeten maken aan de illegale blokkade en de illegale bezetting blijven uit.”
De Giro start dit jaar in Jeruzalem en maakt deel uit van de feestelijkheden rondom de viering van de stichting van Israël 70 jaar geleden. Het maakt daarmee gelijk ook deel uit van het negeren van de Palestijnse nakba.
Volgens de Giro-organisatie maakt Jeruzalem deel uit van Israël. Daarmee negeert de organisatie besluiten van de VN. DocP: “Op officiële afbeeldingen, landkaartjes en in video’s van de GIRO staat Oost Jeruzalem, al 50 jaar lang bezet door Israël, ten onrechte gemarkeerd alsof het deel uitmaakt van Israël en zijn verenigde hoofdstad.”
“De laatste etappe die gepland staat in het zuiden van Israel komt langs tientallen Palestijnse Bedoeïenen dorpjes die door Israël niet erkend worden en verstoken zijn van de meest basale voorzieningen, zoals elektriciteit, water, gezondheidscentra, scholen en wegen. Eén van deze dorpen is al meer dan 100 keer met de grond gelijk gemaakt.” (DocP)
Mensen in Nederland weten vaak niet wat er (precies) met het woord ‘nakba’ bedoeld wordt. Hoewel het woord in Arabischtalige landen een algemene betekenis van ‘rampspoed’ of ‘catastrofe’ heeft, bedoelen we er in Europa vrijwel uitsluitend de Palestijnse ‘nakba’ mee.
Voor zover bekend staat het woord ‘nakba’ niet in het woordenboek. We kunnen een poging wagen om daar verandering in te brengen. Van Dale organiseert ieder jaar een ‘Woord van het jaar’-verkiezing. Laten we met z’n allen het woord ‘nakba’ opgeven, zodat we er aan het einde van het jaar wellicht op kunnen stemmen.
Jongerenmars van terugkeer
10:30 uur op het Kruisplein in Rotterdam
Bij het beeld Ongebroken verzet FB event
Uit solidariteit met de Mars van Terugkeer-protesten in Gaza zullen we ook in Rotterdam een mars lopen. In het kader van de Nakba-herdenking zullen wij op 12 mei door Rotterdam lopen om aandacht te vragen voor het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen die sinds 1948 niet meer terug naar hun huis en haard kunnen keren.
We beginnen bij het beeld van Ongebroken verzet omdat dit een prachtig symbool is voor het ongebroken verzet die ook de Palestijnse vluchtelingen voeren. Daarna zullen we deelnemen aan de Nakba-herdenking op het Grotekerkplein.
Tot zaterdag 12 mei om 10:30 uur op het Kruisplein in Rotterdam.
—-
15 Mei 2018 markeert de 70e herdenking van de Nakba, Arabisch voor “catastrofe” en staat voor de verdrijving van de Palestijnen in 1948. Zo’n zevenhonderdduizend Palestijnen werden verdreven om plaats te maken voor de oprichting van de staat Israël.
Tot heden wordt het deze vluchtelingen geweigerd terug te keren. Speciale wetten in Israël maken het zelfs onmogelijk. Velen van hen, en hun nageslacht, leven sindsdien in vluchtelingenkampen in buurlanden. UNRWA, de VN-organisatie die zich over deze vluchtelingen ontfermt, heeft inmiddels 1.4 miljoen geregistreerde vluchtelingen. Daarnaast zijn er ook vluchtelingen in Europa en andere delen van de wereld.
Deze keer besteden we aandacht aan de ‘verdwenen’ dorpen zoals de dorpjes Iqrit en Biram.
Iqrit in het noorden van Galilea (wat nu Israël is) was een dorp met zo’n 500 inwoners, bestaande uit merendeels christelijke Palestijnen. Tijdens de Nakba werden de bewoners verdreven maar met de belofte dat ze terug zouden mogen keren. Toen de inwoners na verloop van tijd wilden terugkeren, werd hen dat verboden. De reden was natuurlijk dat Israël geen precedent wilde scheppen om Palestijnen naar hun huizen terug te laten keren. Zeker niet aan zo’n 700.000 Palestijnen die tijdens de Nakba van 1948 waren verdreven of gevlucht. De terugkeer van deze vluchtelingen zou de demografische joodse meerderheid van de net ontstane staat Israël verstoren.
De inwoners vochten tegen deze beslissing tot aan het Israëlische Hooggerechtshof en deze besliste in 1951 dat de inwoners zouden mogen terugkeren. Maar voordat de bewoners de kans hadden terug te gaan, bombardeerde de Israëlische luchtmacht hun dorp. Alle huizen werden verwoest, alleen de kerk bleef gespaard. Het land van het dorp is daarna middels de omstreden wet op ‘vordering van gronden’ onteigend en eigendom geworden van de staat Israël. De kerk wordt nog regelmatig gebruikt zoals bij bruiloften en begrafenissen.
Hetzelfde lot onderging ook het dorp Biram. Nog steeds hopen de mensen dat ze eens terug kunnen keren naar het dorp van hun voorouders.
In 2016 heeft de EO een documentaire gemaakt over deze 2 dorpen onder de titel Waiting for a miracle.
Deze tekst werd aangeboden door Anita. Heb je ook een verhaal of foto’s over de Nakba en wil je deze graag publiceren? Laat het ons weten:
[contact-form to=”nnmrht@gmail.com” subject=”Verhaal voor de Nakba-website”][contact-field label=”Naam” type=”name” required=”1″][contact-field label=”E-mailadres” type=”email” required=”1″][contact-field label=”Onderwerp” type=”text”][contact-field label=”Verhaal” type=”textarea”][contact-field label=”Neem contact met me op over foto’s en/ of video:” type=”radio” options=”Ja mail me voor foto’s of video,Nee ik heb hier geen foto’s of video bij”][/contact-form]
Film uit 2011 van Al-Jazeera over de vernietiging van de Palestijnse steden, en daarmee van de Palestijnse identiteit. Tijdens de Nakba verloren de Palestijnen alles wat zij hadden: hun huizen en bezittingen, kunst en cultuur, handel en industrie, landbouw en citrusproductie, maar ook hun families, onderlinge relaties en hun netwerk aan contacten met naburige steden als Beiroet, Damascus en Caïro. Schitterende historische beelden, met commentaar van Palestijnse getuigen en deskundigen.