Geplaatst op

Nog 19 dagen tot de Nakba-herdenking in Rotterdam #70jaarnakba

70 Jaar Nakba - herdenking in Rotterdam op 12 mei 2018
70 Jaar Nakba – herdenking in Rotterdam op 12 mei 2018

70 Jaar Nakba

Zaterdag 12 mei 2018
Van 13:00 – 18:00 uur
Op en rond het Grotekerkplein, Gebouw De Heuvel, in het centrum en in Citykerk het Steiger

Nakba-herdenking in Rotterdam op 12 mei

Deelnemers aan het samenwerkingsverband ‘Rotterdam voor Gaza’ willen dit jaar markeren met een uitgebreide herdenking en activiteiten rond het thema van de Nakba. We nodigen graag iedereen die met ons mee wil doen uit op zaterdag 12 mei op het Grotekerkplein en in Gebouw de Heuvel. Daarnaast is er een programma in Citykerk Het Steiger. ’s Ochtends zullen er acties in het centrum van Rotterdam zijn.

Ochtend

Voorafgaand aan de centrale opening zullen we ons op gepaste wijze zichtbaar maken in het centrum van Rotterdam. Jongeren van diverse Rotterdamse organisaties bereiden acties voor in de ochtend om solidariteit te betonen met de Grote mars van de terugkeer.

Middag

De activiteiten op en rond het Grotekerkplein, in Gebouw De Heuvel en in Citykerk Het Steiger starten om 13:00 uur met een plenaire opening op het Grotekerkplein. Het middagprogramma bestaat uit een variëteit aan sprekers, muzikanten, dansgroepen, dichters, een debat, een tentoonstelling, films en een informatiemarkt.

Afsluiting

Om 18:00 uur sluiten we op het Grotekerkplein alle activiteiten rondom de Nakba-herdenking af.

Nakba lemma

 

Geplaatst op

Cartoon: Happy birthday to me – 20

Cartoon van Jos Collignon, (c) de Volkskrant 21 april 2018

Zaterdag 21 april plaatste De Volkskrant deze cartoon van Jos Collignon. Kritische uitingen op Israël zijn schaars in (landelijke) media. Deze cartoon maakte heftige gevoelens los.

De dochter van Jan Terlouw bijvoorbeeld meende dat De Volkskrant ‘nu echt te ver’ is gegaan en riep er Ronny Naftaniel bij.

Reactie Sanne Terlouw op cartoon Collignon
Reactie Sanne Terlouw op cartoon Collignon

 

Geplaatst op

De dag waarop terrorisme zegevierde – 23

If I were an Arab leader, I would never sign an agreement with Israel. It is normal; we have taken their country.

Vandaag is het Jom Ha’atsmaoet, de dag dat Israël de onafhankelijkheid viert. Onafhankelijkheid van wie, of wat? De ene bezetter viert de onafhankelijkheid van de andere bezetter. Of zoiets. Waarbij ze elkaar uiteraard geen bezetters noemen (maar het wel zijn).

Wat er in feite gevierd wordt is de overwinning van terrorisme: het afkondigen van de staat Israël door zionistische terreurgroepen, acht uur voordat het Britse Mandaat Palestina afliep. Vandaar waarschijnlijk het gebruik van de term ‘onafhankelijkheid’, alsof het om een strijd tussen Britten en zionisten ging. Alsof het niet om de etnische zuivering van Palestijnse burgers ging. Zionisten ontkennen steevast dat Palestina bestond. Of Palestijnen.

Volgens de Gregoriaanse jaartelling valt deze dag op 14 mei 1948, in de joodse jaartelling is dat in 2018 op 5 ijar (vandaag). De Palestijnen noemen deze dag de Nakba-dag: de dag van de rampspoed. Voor Palestijnen valt weinig te vieren. De etnische zuiveringen duren namelijk tot op de dag van vandaag voort.

Geplaatst op

De Nakba-herdenking in Rotterdam #70jaarnakba – 25

70 Jaar Nakba - herdenking in Rotterdam op 12 mei 2018

70 Jaar Nakba

Zaterdag 12 mei 2018
Op en rond het Grotekerkplein
Van 13:00 – 18:00 uur

Nakba-herdenking in Rotterdam op zaterdag 12 mei  
Dit jaar is het 70 jaar geleden dat zionisten eenzijdig de staat Israël uitriepen. In Palestina werden families uit hun huizen en woonplaatsen verdreven omdat er plaats gemaakt moest worden voor joodse migranten uit Europa en andere delen van de wereld. Palestijnen moesten maar ergens anders gaan wonen. Deze etnische zuiveringen gingen met veel geweld gepaard en complete dorpen werden met de grond gelijk gemaakt om de herinnering aan de rechtmatige bewoners uit te wissen.

Voortdurende etnische zuiveringen

De Nakba duurt tot op de dag van vandaag voort. Israël is door de meeste landen als staat erkend, maar bezet ook de Palestijnse gebieden en voert nog steeds een politiek van etnische zuivering. Palestijnse inwoners van Israël zijn tweederangs burgers. Op de Westelijke Jordaanoever worden door extremisten illegale nederzettingen opgezet die tot doel hebben de Palestijnse bevolking te verdrijven. Ze stelen grond en water en vernielen bezittingen van Palestijnse inwoners. Ze worden door de Israëlische overheid en het Israëlische leger meestal gesteund. Gaza is omsingeld. Er is geen vrij verkeer van reizen en goederen. Het is voor de inwoners een openlucht gevangenis.

Recht op terugkeer

Op dit moment zijn er ongeveer vijf miljoen Palestijnse vluchtelingen over de wereld verspreid. Ze hebben recht op terugkeer. Sinds 1948 wordt jaarlijks het recht op terugkeer, in artikel 11 van resolutie 194 “Resolves that the refugees wishing to return to their homes and live at peace with their neighbors should be permitted to do so at the earliest practicable date (…)” in de VN bevestigd. In de praktijk blokkeert Israël dit recht echter.

Nakba-herdenking in Rotterdam

Deelnemers aan het samenwerkingsverband ‘Rotterdam voor Gaza’ willen dit jaar markeren met een uitgebreide herdenking en activiteiten rond het thema van de Nakba. We nodigen graag iedereen die met ons mee wil doen uit op zaterdag 12 mei op het Grotekerkplein en in Gebouw de Heuvel. Daarnaast zijn er activiteiten in Citykerk Het Steiger. Als Rotterdammers weten we als geen ander wat de oorlog met je stad kan doen. De locaties van de Nakba-herdenking liggen binnen de ‘brandgrens’ van onze stad.

Programma

De activiteiten op en rond het Grotekerkplein starten om 13:00 uur. Voorafgaand aan de centrale opening zullen we ons op gepaste wijze zichtbaar maken in het centrum van Rotterdam. Om 18:00 uur sluiten we de herdenking af. Details over het programma zullen de komende weken bekend gemaakt worden.

Geplaatst op

We werden gedwongen naar een plaats in de omgeving van Gaza te gaan – 30

Halima Abu Dayya

Halima Abudayya (95) heeft haar hele leven ervan gedroomd om terug te keren naar Deir Sunayd, een plaatsje in het Gaza-district. Tijdens de bezetting van de Britten werd haar familie gedwongen te vertrekken. Halima had drie kinderen en ze was zwanger. Ze zegt dat het de zwaarste dag van haar leven was.

Britse kolonisatietroepen in Deir Sunayd (1940)
Britse kolonisatietroepen in Deir Sunayd (1940)

Dorp

Deir Sunayd was een dorpje ten noordoosten van Gaza betaande uit 183 huizen met 847 bewoners, een station en een school in 1948. De restanten van het dorp zijn nu verlaten en in vervallen staat.

Broer

Abudayya’s broer werd doodgeschoten door zionistische milities. Ze werden onder schot gedwongen om in auto’s te stappen die hen naar Gaza brachten. Ze hadden geen keus, zegt Halima Abudayya.

Land

Het land van Abudayya’s vader werd afgenomen door zionisten en is nu in gebruik als bijenkwekerijen door kolonisten. Als de demonstranten van de Great Return March door de afzetting zouden gaan, dan zouden ze op haar vaders grond staan.

 

 

Geplaatst op

De sleutels van ons huis hingen jarenlang aan de muur – 32

Fadila Ashi, Gaza (Foto: MEE/Maha Hussaini)

Fadila al-Ashi (82) werd geboren in Beersheba, een stad in de Negev-woestijn. Haar vader had een winkeltje. Ze hadden het niet breed, maar ze waren gelukkiger dan nu, vindt al-Ashi. Toen ze twaalf jaar was werd haar buurt bestormd door zionistische milities. Ze werden gedwongen direct hun huis te verlaten. Ze liepen naar Gaza, waar ze dagenlang in een paardenstal sliepen. Ze dachten dat ze snel weer terug zouden gaan naar Beersheba.

Sleutels

Fadila al-Ashi’s vader had de sleutels van hun huis in Beersheba jarenlang aan de muur hangen. Hij weigerde ze weg te halen, omdat hij vast van plan was om binnenkort terug te keren. Het is nu 70 jaar later en volgens al-Ashi is de terugkeer van Palestijnse vluchtelingen een kwestie van tijd.

Geplaatst op

Hij schoot eerst – 35

Cartoon van Khalid al-Baih - Who shot first - 7 april 2018

Journalist Yaser Mortaja werd vrijdag 6 april doodgeschoten door het Israëlische leger terwijl hij aan het werk was in Khan Younis. Hij was door zijn vest duidelijk herkenbaar als journalist, maar was toch een doelwit voor scherpschutters.

9 Doden en 1354 gewonden, waarvan 33 in levensgevaar

Sinds vorige week vrijdag, bij de start van de protesten op de Dag van het land, vielen er al 22 doden door Israëlisch geweld. Afgelopen vrijdag kwamen daar negen doden bij. Mogelijk loopt dit aantal de komen de week op vanwege levensbedreigende verwondingen.

Tentenkamp

Palestijnen protesteren tegen de etnische zuiveringen die ze sinds de komst van zionisten in Palestina voor de kiezen krijgen. Deze etnische zuiveringen vinden nog steeds plaats, vaak in de vorm van ‘administratieve besluiten’.

Het tentenkamp aan de afzetting met Israël symboliseert de vluchtelingenproblematiek en de wens om terug te keren. In de tentenkampen worden culturele activiteiten georganiseerd en kinderen kunnen er workshops doen.

Media

In nieuwsmedia zien we doorgaans dat het conflict weergegeven wordt als een sessie stenengooien, boosheid en vlaggengezwaai. Om boosdoener Israël niet tegen het hoofd te stoten, wordt er vooral zo weinig mogelijk uitgelegd.

Begrafenis

Yaser Mortaja werd zaterdag 7 april begraven. Duizenden Palestijnen woonden de plechtigheden bij.

Yaser Mortaja begrafenis 7 april 2018
Yaser Mortaja, begrafenis 7 april 2018

 

Geplaatst op

We dachten dat we na twee of drie dagen zouden terugkeren – 36

Abu Hani al-Khatib (83) wil graag terugkeren (MEE/Maha Hussaini)

Abu Hani al-Khatib, een 83 jaar oude kapper in Gaza, wil niets liever dan terugkeren naar zijn dorp Karatiyya in het noord-oosten van de Gazastrook. Zijn dorp werd in 1948 bezet door Israëlische terroristen van de Hagana en later vernietigd. In de jaren vijftig werden er drie dorpen op de puinhopen van Karatiyya gebouwd, Komemiyut, Revaha en Nehora, die alleen door joden bewoond mochten worden.

Vluchten

Abu Hani zegt dat Palestijnen wel moesten vluchten voor de zware aanvallen op hun woonplaatsen. “We vluchtten uit onze huizen en namen niets mee. We dachten dat we na twee of drie dagen terug zouden gaan. Het is nu 70 jaar geleden.”

“Zelfs als wij, de oorspronkelijk verdrongen bevolking, doodgaan, dan zullen onze kleinkinderen niet opgeven totdat ze onze 70 jaar oude droom gestand doen.” Abu Hani al-Khatab

Jongen met ui

Nadat de foto van een jongen die een ui achter zijn mondkapje stopte viral ging, interviewde AlJazeera hem.

AJ: Waarom was je aan het protesteren?
Jongen: Mijn doel was om mijn land terug te krijgen. En dat van mijn grootouders. En om de herinneringen van mijn familie terug te krijgen.

Geplaatst op

WOORDEN door Yahya Hassan – 43

Yahya Hassan

WOORDEN

JULLIE ZIEN ELKAAR OP EEN FOTO
EN VLUCHTEN
EERST DE EEN DAN DE ANDER
NAAR EEN LAND WAAR MET TONGZOENT OP STRAAT
EN ZO KOMEN WIJ DWARS HET UNIVERSUM BINNEN
WANNEER WAREN JULLIE VOOR HET LAATST VEILIG
DE OORLOG ZIT NOG IN JULLIE
EEN TANDELOZE JAP OP NUMMER 8 ZEGT NOOIT WAT
IK LEVER HET VARKEN NIET UIT
HET VARKEN WIL WEG
MAAR HET VARKEN AARZELT NOG EVEN
DE OMSTANDIGHEDEN ZIJN EEN KLAP IN JE GEZICHT
NIET AL DIE PRAATJES AL DIE TAAL

Yahya Hassan (2013)

 

Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event
Twitter
Instagram