We dachten dat we na twee of drie dagen zouden terugkeren – 36

Abu Hani al-Khatib (83) wil graag terugkeren (MEE/Maha Hussaini)

Abu Hani al-Khatib, een 83 jaar oude kapper in Gaza, wil niets liever dan terugkeren naar zijn dorp Karatiyya in het noord-oosten van de Gazastrook. Zijn dorp werd in 1948 bezet door Israëlische terroristen van de Hagana en later vernietigd. In de jaren vijftig werden er drie dorpen op de puinhopen van Karatiyya gebouwd, Komemiyut, Revaha en Nehora, die alleen door joden bewoond mochten worden.

Vluchten

Abu Hani zegt dat Palestijnen wel moesten vluchten voor de zware aanvallen op hun woonplaatsen. “We vluchtten uit onze huizen en namen niets mee. We dachten dat we na twee of drie dagen terug zouden gaan. Het is nu 70 jaar geleden.”

“Zelfs als wij, de oorspronkelijk verdrongen bevolking, doodgaan, dan zullen onze kleinkinderen niet opgeven totdat ze onze 70 jaar oude droom gestand doen.” Abu Hani al-Khatab

Jongen met ui

Nadat de foto van een jongen die een ui achter zijn mondkapje stopte viral ging, interviewde AlJazeera hem.

AJ: Waarom was je aan het protesteren?
Jongen: Mijn doel was om mijn land terug te krijgen. En dat van mijn grootouders. En om de herinneringen van mijn familie terug te krijgen.

Filmrecensie: The Insult – 61

Screenshot of the film The Insult.

In The Insult krijgen een Palestijnse vluchteling en een Libanese christen het aan de stok. De Libanese christen, die oorspronkelijk uit Damour komt, heeft een nogal expliciete politieke stellingname die niet vriendelijk is ten opzichte van Palestijnse vluchtelingen waardoor het conflict snel hoog oploopt. Iedereen heeft sympathie voor de Palestijn, maar uiteindelijk blijken beide mannen door een gewelddadig verleden getekend te zijn.

Onverdraagzaamheid

De Palestijn werkt illegaal als onderaannemer in een christelijke wijk als hij water uit de goot van het balkon van de Libanees over zich heen krijgt. De Libanees wordt woedend als het team van de Palestijn de goot repareert. De Palestijn scheldt de Libanees uit en de Libanees eist excuses. Als de Palestijn daar uiteindelijk toe bereid is, treft hij de Libanees in zijn garage aan terwijl hij naar een haatzaaiende speech over Palestijnen op de radio luistert. De Palestijn weigert nog excuses te maken en de Libanees zegt daarop dat hij wilde dat Sharon ze allemaal vernietigd had. De Palestijn slaat de Libanees en zo loopt het conflict steeds hoger op.

Ophef

De baas van de Palestijn probeert te bemiddelen, maar de mannen komen er niet uit. Er worden advocaten bijgehaald en de media springt op de zaak. Er ontstaat een enorme ophef. De mannen zijn eigenlijk niet gediend van die ophef, maar er is geen ontkomen meer aan. Zelfs de president bemoeit zich er op een gegeven moment mee. Te midden van alle consternatie groeien de mannen juist naar elkaar toe. Pas als ze erachter komen dat ze gelijksoortig verdriet delen kan het conflict tussen hen opgelost worden.

Israël

Hij die niet genoemd mag worden in deze film blijft de hele film een factor op afstand. Ziad Doueiry, de regisseur (die zijn vorige film The Attack in Israël draaide) vindt dat er geen één volk een patent kan hebben op slachtingen. En dat je Israël niet overal de schuld van kunt geven. In de film wordt gesteld dat Palestijnse milities (deels) verantwoordelijk waren voor de slachting op Libanese christenen in 1976 in Damour. Israël komt er zo gemakkelijk mee weg. De film werd geproduceerd door de Cohen Media Group en dat geeft een beetje een gevoel van onbehagen, omdat Israel als bezettingsmacht de hele film uit de wind gehouden wordt. De invalshoek is interessant, maar ook comfortabel voor zionisten. Afgezien daarvan is The Insult een boeiende en goed geacteerde film. De Palestijnse acteur Kamel al-Basha kreeg een prijs voor zijn acteerwerk op het filmfestival van Venetië.


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:

Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter

Instagram

De sleutel van Abdulhadi’s huis – 62

Meisje met de sleutel van haat opa's huis uit 1948

Abdulhadi Qudeh, een 97 jaar oude vluchteling, bewaarde zoals veel Palestijnse vluchtelingen de sleutel van zijn huis dat hij moest verlaten vanwege de etnische zuiveringen in 1948. Op de foto houdt Abdulhadi’s kleindochter de sleutel vast terwijl ze in zijn tarweveld in de zuidelijke Gazastrook staat. Foto: Mohammed Talatene/APA images

Bron


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Samah bezocht het dorp waaruit haar vader moest vluchten – 64

De Palestijns-Nederlandse studente journalistiek Samah bezocht het dorp waaruit haar vader als kind moest vluchten voor zionistische milities. Tegen het internationale recht in blokkeert Israël de terugkeer van de vluchtelingen. Samah is het eerste lid van haar familie dat het dorp bezoekt.

Studiereis

Samah nam deel aan een studentenreis van Palestine Link. Tien studenten aan de school voor journalistiek in Utrecht maakten in juli 2012 een vijfdaagse reis door Israël en Palestina. Palestine Link organiseert deze studiereis in samenwerking met de Hogeschool Utrecht. De reis was mede mogelijk gemaakt door de ASN Wereldprijs die Palestine Link in 2011 won.


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:

Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter

Instagram