Vandaag is het 4 mei. In Nederland herdenken we gedode landgenoten met twee minuten stilte. Het is 73 jaar na de Tweede Wereldoorlog en hoewel er discussies zijn over wie er precies herdacht mag worden, het staat buiten kijf dát er herdacht moet worden.
Op 12 mei herdenken we in Rotterdam de Palestijnse Nakba. Dat doen we niet op vier mei, omdat Palestijnse doden niet tot de groep behoren die dan herdacht mogen worden. Maar ook omdat 12 mei dichter bij 15 mei is, de dag waarop wereldwijd de Palestijnse Nakba herdacht wordt. Wanneer breekt voor Palestijnen het tijdperk aan waarin zij hun doden kunnen herdenken zonder dat er bijna dagelijks meer bijkomen door Israëlische geweld?
Programma-onderdeel debat over de toekomst van Palestina
Eén van de programma-onderdelen op de Nakba-herdenking is een panel discussie over de toekomst van Palestina. Welke mogelijkheden zien de panelleden na 70 jaar van voortdurende Nakba? En wat is er voor nodig om dat te bereiken?
Voor deelname aan dit debat zijn de volgende personen uitgenodigd:
Hanine Hassan
is geboren en opgegroeid in Gaza. Haar ouders zijn vluchtelingen uit Jaffa. Hanine Hassan heeft Politieke Wetenschappen gestudeerd aan een Nederlandse universiteit en aan de Columbia Universiteit in New York. Zij is o.a. bekend van artikelen voor Al-Jazeera.
Lydia de Leeuw
Lydia de leeuw is criminologe en juriste gespecialiseerd in internationaal strafrecht. Lydia heeft vele jaren in Palestina gewoond, zowel in Nablus als in Gaza. Zo heeft ze o.a. gewerkt bij het mensenrechtenkantoor van de An-Najah Universiteit op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza bij het Palestinian Center for Human Rights. Ook heeft zij gewerkt voor hulporganisaties in Jordanië en Libanon, een vrouwenrechtenorganisatie in Libanon en een mensenrechtenorganisaties in Zuid-Afrika.
In 2015 trad zij in dienst bij SOMO (Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen), een kritisch onafhankelijk kenniscentrum dat onderzoek doet naar multinationals en de gevolgen van hun activiteiten op mens en milieu.
Daarnaast is Lydia algemeen bestuurslid van de Stichting Kifaia, een ngo die de erbarmelijke politieke en humanitaire situatie in Gaza onder de aandacht brengt in Nederland. Verder steunt de stichting het PMRS (Palestinian Medical Relief Society ) in Gaza.
Angélique Eijpe
Angélique studeerde Nederlands en internationaal recht in Amsterdam en Londen. Daarnaast heeft zij vele jaren gestudeerd, gewerkt en gewoond in Palestina en in Israel. Ze heeft zowel aan de Hebreeuwse als aan de Birzeit universiteit gestudeerd. Ook woonde ze anderhalf jaar in Hebron waar ze werkzaam was als waarnemer en juridisch adviseur voor TIPH (The Temporary International Presence in Hebron, een internationale waarnemersorganisatie in de stad).
Daarna werkte ze voor het ministerie van buitenlandse zaken. Ze begon haar loopbaan op de Midden-Oosten afdeling van het ministerie en werkte daarna onder meer op de Nederlandse ambassade in de Democratische republiek Congo en meest recentelijk als plaatsvervangend ambassadeur op de Nederlandse ambassade in Oman.
Ze is mede-initiatiefnemer van de ‘One State Foundation’. *
*De One State Foundation geeft zich rekenschap van de bestaande realiteit van één staat gedurende al meer dan 50 jaar en streeft ernaar deze realiteit om te zetten in een staat waarin alle inwoners dezelfde burgerlijke, politieke en sociaaleconomische rechten en kansen hebben, ongeacht hun etniciteit of religie. Teneinde die ene staat te verwerkelijken is het cruciaal om de onrechtvaardigheden uit het verleden en het heden te erkennen, waaronder het recht op terugkeer. De One State Foundation is een initiatief van individuele Palestijnen, Israëli’s en anderen die de overtuiging delen dat een één staat oplossing, de enig denkbare, alomvattende en daarom werkelijke oplossing voor het conflict is.
Bekijk het hele programma hier.
(De afbeelding bovenaan deze pagina is het kunstwerk ‘Vergiffenis’ uit 2017 van de Palestijnse kunstenaar Shadi Alzaqzouq.)