De sleutel van Abdulhadi’s huis – 62

Meisje met de sleutel van haat opa's huis uit 1948

Abdulhadi Qudeh, een 97 jaar oude vluchteling, bewaarde zoals veel Palestijnse vluchtelingen de sleutel van zijn huis dat hij moest verlaten vanwege de etnische zuiveringen in 1948. Op de foto houdt Abdulhadi’s kleindochter de sleutel vast terwijl ze in zijn tarweveld in de zuidelijke Gazastrook staat. Foto: Mohammed Talatene/APA images

Bron


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Najwan Darwish: Belated recognition – 63

Jaffa was an Arab city

Often I was the stone the builders neglected
But when they came, worn out and remorseful
after the destruction
and said, “You are the cornerstone”
there was nothing left to build

Their denial was more bearable
than their belated recognition

© 2012, Najwan Darwish
From: Anthologie poétique
Publisher: Al-Feel Publications, Jerusalem, 2012

© Translation: 2012, Kareem James Abu-Zeid
First published on Poetry International, 2012


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Samah bezocht het dorp waaruit haar vader moest vluchten – 64

De Palestijns-Nederlandse studente journalistiek Samah bezocht het dorp waaruit haar vader als kind moest vluchten voor zionistische milities. Tegen het internationale recht in blokkeert Israël de terugkeer van de vluchtelingen. Samah is het eerste lid van haar familie dat het dorp bezoekt.

Studiereis

Samah nam deel aan een studentenreis van Palestine Link. Tien studenten aan de school voor journalistiek in Utrecht maakten in juli 2012 een vijfdaagse reis door Israël en Palestina. Palestine Link organiseert deze studiereis in samenwerking met de Hogeschool Utrecht. De reis was mede mogelijk gemaakt door de ASN Wereldprijs die Palestine Link in 2011 won.


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:

Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter

Instagram

Boek: Ochtend in Jenin – 65

Cover van het boek Ochtend in Jenin

Ochtend in Jenin van Susan Abulhawa is literair meesterwerk, schrijft recensent Lode Vanoost:

“Dit is een boek dat je niet loslaat. Vanaf de eerste pagina’s tussen de olijfboomgaarden van Ein Hod tot de ruïnes van Jenin sleept Susan Abulhawa je mee in een verhaal vol liefde en verdriet, zonder ook maar één maal melig te worden. Dit is zonder meer een literair meesterwerk dat het Palestijnse volk zijn waardigheid teruggeeft.

Dit boek zal waarschijnlijk nooit onderwerp worden van grootschalige promotiecampagnes omdat het de ‘verkeerde’ kant kiest. De ontstaansgeschiedenis van het boek zelf is een perfecte reflectie van de manier waarop het Palestijnse volk nog dagelijks behandeld wordt door onze massamedia.”

Dit boek is te koop bij o.a. Donner (hardcover).

Liever een ebook?


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Hamza ~ Fadwa Touqan – 66

Gedicht van Fadwa Touqan - citaat

Hamza was just an ordinary man
like others in my hometown
who work only with their hands for bread.
When I met him the other day,
this land was wearing a cloak of mourning
in windless silence. And I felt defeated.
But Hamza-the-ordinary said:
‘My sister, our land has a throbbing heart,
it doesn’t cease to beat, and it endures
the unendurable. It keeps the secrets
of hills and wombs. This land sprouting
with spikes and palms is also the land
that gives birth to a freedom-fighter.
This land, my sister, is a woman.’

Days rolled by. I saw Hamza nowhere.
Yet I felt the belly of the land
was heaving in pain.
Hamza — sixty-five — weighs
heavy like a rock on his own back.
‘Burn, burn his house,’
a command screamed,
‘and tie his son in a cell.’
The military ruler of our town later explained:
it was necessary for law and order,
that is, for love and peace!
Armed soldiers gherraoed his house:
the serpent’s coil came full circle.
The bang at the door was but an order —
‘evacuate, damn it!’
And generous as they were with time, they could say:
‘in an hour, yes!’

Hamza opened the window.
Face to face with the sun blazing outside,
he cried: ‘in this house my children
and I will live and die
for Palestine.’
Hamza’s voice echoed clean
across the bleeding silence of the town.
An hour later, impeccably,
the house came crumbling down,
the rooms were blown to pieces in the sky,
and the bricks and the stones all burst forth,
burying dreams and memories of a lifetime
of labor, tears, and some happy moments.
Yesterday I saw Hamza
walking down a street in our town —
Hamza the ordinary man as he always was:
always secure in his determination.


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Ghada Karmi: “Seeing only the ripples, it was easy to confuse the original cause with its effects.” – 67

Ghada Karmi citaat over de nakba.

“Just as the ripples of a stone thrown into a pond will spread further and further away from the source, so the ripples of the disaster in 1948 hit my parents first and then spread to us and to our children long afterwards. Seeing only the ripples, it was easy to confuse the original cause with its effects.”

Ghada Karmi, Return: A Palestinian Memoir


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Mourid Barghouti: It’s Also Fine – 68

It’s also fine to die in our beds
on a clean pillow
and among our friends.
It’s fine to die, once,
our hands crossed on our chests,
empty and pale,
with no scratches, no chains, no banners,
and no petitions.
It’s fine to have a clean death,
with no holes in our shirts,
and no evidence in our ribs.
It’s fine to die
with a white pillow, not the pavement, under our cheek,
with our hands resting in those of our loved ones,
surrounded by desperate doctors and nurses,
with nothing left but a graceful farewell,
paying no attention to history,
leaving this world as it is,
hoping that, someday, someone else
will change it.

© 2009, Mourid Barghouti
From: Midnight and Other Poems
Publisher: Arc Publications, Todmorden, Lancashire, 2009

© Translation: 2009, Radwa Ashour
From: Midnight and Other Poems
Publisher: Arc Publications, Todmorden, Lancashire, 2009


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

Isaac Asimov: “I found myself in the odd position of not being a Zionist” – 69

Isaac Asimov about zionism
Isaac Asimov about zionism

Isaac Asimov quote:

“As usual, I found myself in the odd position of not being a Zionist and of not particularly valuing my Jewish heritage…. I just think it is more important to be human and to have a human heritage; and I think it is wrong for anyone to feel that there is anything special about any one heritage of whatever kind. It is delightful to have the human heritage exist in a thousand varieties, for it makes for greater interest, but as soon as one variety is thought to be more important than another, the groundwork is laid for destroying them all.”


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram

#70JaarNakba – Palestijns vluchtelingendrama nog steeds actueel – 70

Palestinen vluchten in 1948 - 70 jaar nakba

Vanaf vandaag gaan we op deze website en in via ons Facebook-event in 70 dagen aftellen naar de nakba-dag op 15 mei. Dit jaar is de Palestijnse nakba 70 jaar geleden. Een goede reden om eens wat groter uit te pakken.

Update je kennis over de nakba

Maar wat is de nakba eigenlijk? En hoe zat het ook alweer met de Palestijnen? Hieronder een filmpje waarmee je je kennis in minder dan vier minuten kunt updaten.

Rampspoed

De eenzijdige afkondiging van de staat Israël op 14 mei 1948 vormde de start van de Palestijnse rampspoed, de nakba. Vanaf dat moment werden ongeveer 750.000 Palestijnen (83 procent de Palestijnse bevolking) vluchteling in Palestina of in de Arabische buurlanden, zoals Syrië, Jordanië en Libanon. Wie bleef werd een gediscrimineerde minderheid in eigen land. De terugkeer van vluchtelingen, een mensenrecht, werd onmogelijk gemaakt. Israël onvolkte en vernietigde ruim vijfhonderd Palestijnse dorpen en bouwde nieuwe woningen en faciliteiten op het puin die alleen bestemd waren voor joden.


Op 12 mei herdenken organisaties in Rotterdam de Palestijnse nakba. We tellen af met een post per dag.

Volg ons:
Rotterdam voor Gaza
FB event

Twitter
Instagram